Its JORGE "HURLEY" GARCIA of LOST!
Ganda ba??? Pero siyempre papaliguan ko muna siya, sasabunan at papatuyuin, lalagayan ng pabango, pupulbusan at itatabi sa pagtulog :-P Joke! lilinisan ko lang then ididisplay ko siya, gagawan ko nalang siya ng flag pole para mas mukhang ok. Hindi na ako gaanong nagtagal pagkatapos kong bumili dahil nagsisimula na akong mabato sa paikot ikot ko sa loob ng area...chineck ko ang phone ko dahil tumatawag pala yung isa kong kaibigan, kaso sabi niya hindi pa daw siya sure at iinform nalang daw nya ako kung makakalabas pa siya. Yung isa ko din kaibigan ganun din, inform nalang din daw ako. Lumabas na ako ng TOYCON dahil medyo naririnig ko na ang sikmura kong nagmumura sa gutom, as usual, pumunta ako sa peborit kong MCDO! lakad lang ako ng lakad, patingin-tingin sa paligid, muni-muni, pinagmamasdan ang mga taong nakakasalubong, karamihan bakas ang saya sa kanilang mukha, ang iba naman ay mukhang hindi mapalagay kung anong bibilhin nilang pang-regalo, lakad pa din ako ng lakad hanggang makapunta sa McDo, kakapagod din ah, mula dulo ng Mega B naglakad ako hanggang sa dulo ng Mega A noh! pero keri lang kasi madami naman akong nakikita sa paligid eh. Pagdating sa McDo ay umorder ako ng Chicken Fillet Meal, ngunit hindi daw available, so sige yung 1pc Chicken nalang yung thigh part sabi ko, hindi din daw available "Tangina naman oh" bulong ko...sige kung ano nalang meron, tapos yung 1pc chicken meal nila na float ang drinks ay 80Php, eh hindi ko feel ang float kaya sabi ko kung pwede yung ordinary na coke nalang, aba sabi ba naman 86Php daw? hala! bakit ganun?! at medium coke lang yun ah! hindi naman maexplain ng bruhang crew...so sige 1pc chicken meal nalang na float ang drinks! "MY GOODNESS! HINDI KO NA NAKAIN YUNG GUSTO KO!!!" nakahanap naman ako kaagad ng pwesto pagkatapos kong makuha ang order ko, in fairness ang daling makakuha ng upuan at table...habang kumakain ay biglang nagiba na ang pakiramdam ko, yung masigla at masayang Gwinchy ay bigla nalang nalungkot, parang bigla kong naramdaman yung pag-iisa ko, naalala ko tuloy yung sabi ko noon na mas mararamdaman mo yung pag-iisa mo kung nasa lugar ka na kung saan napaka-daming tao..."haaaaayyy" bugtong hininga nalang ang naririnig ko bukod sa pag-nguya ko sa pagkain, kinuha ko nalang si Hurley sa plastic at pinagmasdan at lalo akong nalungkot at parang gusto ko ng umiyak, "Paano pa kaya kung wala na siya dito..." pagkatapos kong kumain ay nagpunta muna ako sa labas upang manigarilyo at kumuha ng sariwang hangin at dahil kapaskuhan na ay talaga naman may kalamigan na sa labas...naupo na muna ako sa isang tabi at pinagmamasdan ang mga nagdadaanang sasakyan at mga tao habang himihithit ng usok, tiningnan ko ang cellphone ko kung may nagmessage na ngunit wala pa din kahit isa, talagang araw ko lang ngayon, biyernes kasi eh, yung iba nasa trabaho pa, yung iba naman malamang tulog na at may trabaho din ng maaga kinabukasan, haaayyy kung kailan mo kailangan ng kausap at kasama tsaka naman walang makausap...Pagkatapos kong manigarilyo ay naglakad na ulit ako at naghanap ng taxi na masasakyan, medyo may kahirapan pero hindi naman ako natagalan masyado na makakuha ng taxi. Kadalasan kapag sumasakay ako ng taxi ay nilalagay ko kaagad yung seatbelt at inuurong ang upuan paatras pala malayo ako sa dashboard, ngunit kanina bigla kong napansin na hindi ko ginawa yun, kaya naman nag-isip ako "sige nga subukan natin ang sinasabi nilang kung oras mo na, oras mo na para naman may thrill" naluluha nalang ako habang bumabyahe, magulong magulo ang isip ko, ayoko na ng ganito, sana matapos na to, sana bumalik na sa normal ang lahat...Medyo nahimasmasan nalang ako nung nakapasok na ako sa bahay at nakainom ng malamig na tubig...
...Sana alam ko kung saan direksyon umiihip ang hangin para alam ko kung anong desisyon ang gagawin ko...OK lang yan, kaya ko to...kakayanin ko to...kailangan lakasan ang loob.
1 comment:
ngayun ko lang nabasa itong entry mo.. nakakalungkot :(
don't worry walang iwanan hanggang sa huli gurl
- mel
Post a Comment