Tuesday, June 17, 2008

BAKTUSKUL

Tapos na ang bakasyon at simula na naman ng eskwela, madaming bata ang excited sa pagpasok at marami din naman ang tinatamad at gusto pang mag-extend ng bakasyon. Hindi na pwedeng magpuyat ang mga batang grade school dahil maaga silang gigising sa umaga, pwera lang syempre ang mga estudyanteng pumapasok sa hapon, obvious naman diba? bakit sila gigising ng umaga eh sa hapon pa ang pasok nila. Ang mga High School studes naman ay excited na din dahil magkikita-kita na naman silang magbabarkada at syempre ang crush nila sa school. Sa mga college studes eh wala lang, parang wala naman bakasyon sa college eh, meron man pero halos saglit na saglit lang at parang di mo mamamalayan na tapos na pala, karamihan pa naman ng mga universities at colleges ngayon ay Trimester na at yung ibang masisipag na estudyante naman ay nagsa-summer class. Dahil pasukan na naman ng mga estudyante ay dapat maghanda na tayo sa pahirapang pag-biyahe at siguradong punuan na naman ang mga dyip, bus at tren at wag kalimutan ang nakakapag-painit ng ulo na trapik lalo na kapag umuulan.
Na-aalala ko pa nung elementary ako, sa public school ako nag-aaral, masipag akong pumasok noon sa eskwela, maaga akong gumigising para mag-ayos at makapag-almusal mahirap mag-aral kapag ang iniisip mo ay ang kumakalam mong sikmura, naglalakad lang ako kapag pumapasok bitbit ang napakalaki kong bag na puno ng libro at mga notebook na makakapal , malapit lang naman kasi yung iskul ko sa bahay namin eh, medyo delikado lang kasi may tinatawidan kaming kalye na puno ng sasakyan (A.Bonifacio).Naaalala ko pa noon ang baon kong pera ay dalawang pisong papel, yung kulay blue na si Jose Rizal ang nakaprint, malaki pa ang halaga noong ng dalawang piso, nakakabili ako ng nutri-bun, gulaman at chichirya, kalahating araw lang ang pasok namin noon kaya ok lang na hindi kumain ng mabigat kasi pag-uwi naman sa bahay ay kakain na ako ng tanghalian, tapos minsan nagrerenta pa ako ng Game N' Watch dun sa Mama na may tinutulak na karitela, 50 centavos yata yun kada laro o kaya naman ay sumasali ako dun sa palabunutan na ang premyo ay itik o kaya sisiw. Hilig ko noon na pagkatapos kong kumain ng tanghalian ay ginagawa ko na ang assignments ko bago ako maglaro sa kalye, lalo na kapag may ido-drawing kami o may kinalaman sa arts. Masaya noong elementary kasi tinuturuan kami ng mga gawaing bahay, gaya ng pagluluto at paglilinis, tinuturuan din kaming gumawa ng mga bagay na pwedeng pagkakitaan, gaya ng basket, pamaypay na yari sa abaka at ang hindi ko malimutang paglalaminate ng litrato, yung nakadikit sa kahoy tapos laminated, hanggang ngayon naka-display pa sa bahay yung gawa ko, tabingi pa nga yung pagkakagawa ko eh, balbon ika nga nila. Hindi pa uso barkadahan noon, pero may mga tinatawag naman akong bestfriends.
Noong tumuntong naman ako ng High School, diyan na ako medyo dinapuan ng katamaran, di ko na hilig ang mag-aral ng mabuti noon. Diyan ko din natutunan ang kung ano anong klaseng katarantaduhan! Diyan nga daw pumapasok ang curiosity stage, nagbibinata, maraming gustong subukan pero madalas nauuwi lang naman sa wala. Noong High School ko natutunan makipag-barkada, mag-bisyo, manood ng porn, mag-cutting classes, mandaya sa exam, mangopya sa kaklase, magpa-iyak ng titser at kung ano-ano pa! Pero may natutunan din naman akong maganda noong High School, ayun ay ang huwag ng gawin ang mga maling ginawa ko.Napakasaya ng High School life ko dahil sagana sa adventures at kwentong hindi ko talaga malilimutan lalo na kapag kasama ko ang mga kaibigan ko sa loob at labas ng eskwela.
Kung ang High School ko ay puno ng katarantaduhan, iba naman pagdating ng college, kombinasyon sya ng katarantaduhan at masinop na pag-aaral, pwera lang sa minor subjects. Fine Arts ang kinuha ko noon, mahilig kasi akong mag-drawing at gumawa ng kung ano anong arts, kaya naman peborit ko ang mga major subjects namin, kasi full of arts talaga, enjoy gawin at hindi ako tinatamad, pagdating naman sa mga minor subjects gaya ng english, rizal, behavioural science atbp. ay wala akong gana, pero hindi naman ako madalas mag-absent dahil ayaw kong nahuhuli sa mga pinag-aaralan namin. Nagkaroon din ako ng sangkaterbang kaibigan noong college years ko, barkada sa Fine Arts, barkada sa Engineering, barkada sa Business Admin., pati nga mga janitor at guardia ay barkada ko din. Noong college ko din naranasan ang tumugtog sa stage kasama ng aking mga ka-banda, kausuhan kasi ng banda noon eh, tumutugtog kami sa school kapag may event, lalo na tuwing fashion show ng Fine Arts which is sobrang namimiss ko na. Madalas din kaming mag-inuman noon ng mga barkada ko, iinom kami sa tapat ng school kahit na alam namin na may klase pa kami, yung isa ko ngang barkada noon ay sumuka sa classroom, buti nalang mabait yung prof namin at hindi siya pinagalitan, pinagtawanan lang namin sya. Noong college din yung tipong pahirapan kumuha ng subjects at kung paano mo gagawin ang sched mo dapat kasi hindi magcoconflict ang scheds ng mga subjects mo, nahihirapan lang ako noon kumuha ng minor subjects, kasi sa college of fine arts naman ay madami kaming scheds, mahirap pa lalo ay yung may madi-disolve na subject dahil sa kakulangan ng nag-eenroll, meron din naman mga subject na hindi na ino-offer pero madami pang estudyanteng hindi nakakakuha kaya nagpepetisyon sila kapag ganun ang sitwasyon. Sa awa ng diyos ay wala naman akong naibagsak na subject, meron lang 2.75 at pasang-awa na 3.00.
Nakaka-miss ang pagiging estudyante, kung maaari lamang ibalik ang panahon na nag-aaral pa ako ay gagawin ko. Sa aking sariling pananaw, ang pagiging estudyante na siguro ang kabanata sa ating buhay na hinding hindi natin malilimutan dahil doon natin natututunan ang karamihan ng bagay na ngayon natin ginagamit, kumbaga sa science, chemistry ang pag-aaral at physics naman ang pagtatrabaho.... ngunit sa panahon ngayon hindi na din ganun ang nangyayari, madalas hindi na nagagamit ng mga estudyante ang mga napag-aralan nila dahil karamihan ngayon ay napupunta sa mga call-centers dahil sa malaki ang sahod. Maganda naman talaga ang sahod sa call centers, ngunit huwag sanang dumating ang panahon na lahat nalang ng pilipino ay nagtatrabaho nalang sa call centers at pinag-walang bahala nalang nila ang tinapos nila sa pag-aaral. Sana nag-crash course ka nalang ng english subject diba? at hindi na nagsayang ng pera ang mga magulang mo sa pagbabayad ng napakalaking tuition fee.

No comments: